hovencarl56@gmail.com

Koppelpoort is een dubbele stadspoort in Amersfoort een combinatie van een land en een waterpoort Start van de bouw was in 1380 en de bouw was gereed in 1425.

Huis Tinnenburg bouw was geweest in de 15 e eeuw is nu een rijks monument.

DE ‘OUDE’

De Amersfoortse stadsmuur is niet in één keer gebouwd. Het heeft jaren in beslag genomen. Rond 1300 was er de zogenaamde eerste omwalling. Dit was een kleine cirkel, die je nu kunt belopen op de bekende Muurhuizen. Deze eerste stadsmuur werd afgebroken toen de stad te klein werd. Meer mensen wilden in Amersfoort wonen, dus de stadsmuur moest worden verzet. Op de fundamenten van de eerste omwalling werden de Muurhuizen gebouwd. Hier vind je ook nog ‘t Sluisje en de Dieventoren, twee monumenten uit die tijd.

DE ‘NiEUWE’

De tweede omwalling kun je nu nog zien. Deze ‘nieuwe’ stadsmuur, die werd gebouwd rond 1400, zorgde voor een grotere binnenstad. De muur en bijzondere monumenten zijn gebouwd van, onder andere, stenen van de eerste omwalling. De land- en waterpoort de Koppelpoort, de Monnikendam en de Volmolen zijn onderdeel van deze stadsmuur en zijn nog in volle glorie te bewonderen.

 

Dieventoren

 

 

Dit is de enige overgebleven toren van de oudste ommuring van de stad.

 

 

De Dieventoren is een middeleeuwse toren in de stad Amersfoort. De toren is onderdeel van de monumentale Muurhuizen en is een rijksmonument. Het bouwjaar van de toren is niet geheel bekend. Dit is de enige overgebleven toren van de oudste ommuring van de stad. Doordat het een vierkante toren is, bestaat de mogelijkheid dat het een relatief oude toren betreft (ronde torens waren beter bestand tegen kanonnen). De toren kan daarom voor, tijdens of na de bouw van de eerste stadsmuur in de 14e eeuw gebouwd zijn. 

De toren werd voor het eerst genoemd in 1434, toen hij in gebruik werd genomen als tweede stadsgevangenis. Vandaar dat de toren de naam Dieventoren kreeg. De toren is waarschijnlijk na de bouw van de tweede stadmuur om de stad niet afgebroken, omdat de gevangenis in de toren was gevestigd. Toen in 1554 de eerste gevangenis onder het stadhuis van Amersfoort gesloten werd, was het de enige gevangenis die overbleef. In 1889 werd de gevangenis in de toren gesloten.

 

 

Prachtige foto van de Hof met een weerspiegeling van het water.

Korte gracht in Amersfoort met tal van Monumenten bv de Vishal en het Mondriaan huis.

Naast de Koppelpoort is een stuw die de Eem op peil houd Deze stuw wordt ook wel de Stoneystuw genoemd.

Korte Gracht.

Het oude centrum van Amersfoort is gelegen op een uitloper van de Utrechtse Heuvelrug . Oorspronkelijk stroomde de rivier de Eem ten oosten van deze heuvel langs. Rond 1200 werd deze bocht afgesneden met de aanleg van de Kortegracht en Langegracht. In het gebied tussen deze gracht en de rivier ontstond de eerste bebouwing van Amersfoort. Het doel van de aangelegde gracht was de versnelling van de waterafvoer uit het natte gebied. . Daarnaast had hij samen met de Eem waarschijnlijk een rol in de verdediging van de nederzetting. In de tweede helft van de 13e eeuw is men, na het verkrijgen van stadsrechten in 1259, begonnen met de aanleg van een stenen stadsmuur en werd de Langegracht waarschijnlijk aan de noordzijde afgesloten met een waterpoort. De oudste vermelding van de straatnaam is uit 1411.

De vele brouwerijen in Amersfoort gebruikten de Lange- en Kortegracht als bron voor brouwwater. Langs de waterkant werden hijsbomen (putstoelen of sprengels genoemd) geplaatst om het ophalen van het water te vergemakkelijken.

De route voert door de historische grachten: Kortegracht, Zuidsingel, Westsingel en Langegracht. De rondvaart brengt u langs o.a. de historische waterpoort Monnikendam, ’t Sprengel, het Huis met de Paarse Ruitjes  en de Onze Lieve Vrouwetoren.  Zo maakt u kennis met het schitterende, historische deel van de oude binnenstad en de geschiedenis ervan.

 

 Monnikendam is een nog bestaande waterpoort in de Nederlandse stad Amersfoort. Onder deze waterpoort stroomt het water van de Heiligenbergerbeek de binnenstad binnen. De poort bestaat uit twee torens, die verbonden zijn door een poortboog, en staat aan de oostzijde van de binnenstad

Grote Spui ter hoogte van de Koppelpoort met zicht op de Schimmelpenninckstraat.

Het Sint Pieters- en Bloklands Gasthuis is een rijksmonument in Amersfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. Het gecombineerde gasthuis is van middeleeuwse oorsprong. De liefdadigheidsvoorziening voor oude en arme mannen en vrouwen is nog steeds gevestigd op een terrein aan de Westsingel. Het gasthuis verkreeg inkomsten die voortkwamen uit grondbezit en legaten

Onze Lieve vrouweplein bij lekker weer altijd gezellig op de terassen.

 

De Koppelpoort is een stadspoort in Amersfoort Het is een combinatie van een land- en waterpoort De naam is waarschijnlijk afgeleid van het Oost-middelnederlands woord coppel wat gemeenschappelijke weide betekent. Het gebied buiten de Koppelpoort was een gemeenschappelijk gebied. De naam duidt dus niet op het feit dat de poort twee functies heeft.

 

Muurhuizen voor een gezellige wandeling langs de oude monumenten zeer gezellige straat met veel groen.

De Onze Lieve Vrouwetoren is een kerktoren in Amersfoort. Het laag Gotische bouwwerk is 98,33 meter hoog (gemeten tot aan de haan en reikt hoog boven de binnenstad uit. Het is daarmee een van de meest in het oog springende monumenten in de stad en is op twee na de hoogste kerktoren in Nederland. De toren heeft de bijnaam "Lange Jan". Oorspronkelijk hoorde de toren bij een in de 18e eeuw verdwenen kerk. De toren is het centrale punt van de Nederlandse kaartprojectie van de Rijksdriehoekmeting (met coördinaten +155 000 m +463 000 m).

 

 

 

 

 

 

De Vishal staat bij de Kortegracht en grenst aan de drukke winkelstraat de Langestraat een mooie plaats om foto,s te maken.

Het precieze bouwjaar van de toren is niet geheel bekend. Doordat het een vierkante toren is, bestaat de mogelijkheid dat het een relatief oude toren betreft (ronde torens waren beter bestand tegen kanonnen). Het kan daarom voor, tijdens of na de bouw van de eerste stadsmuur in de 14e eeuw gebouwd zijn. De toren wordt voor het eerst genoemd in 1434, toen hij in gebruik werd genomen als de tweede stadsgevangenis, wat de toren de naam Dieventoren opleverde. Waarschijnlijk is de toren na de bouw van de tweede stadsmuur om de stad niet afgebroken, omdat de gevangenis in de toren gevestigd was. Toen in 1554 de eerste gevangenis onder het stadhuis van Amersfoort gesloten werd, was het de enige stadsgevangenis die overbleef.

Nadat in 1860 het Agnietenklooster, waar de Latijnse school gevestigd is geweest vanaf 1622, afgebroken werd, verhuisden de dakruiter en het klokje van de kapel naar de Plompetoren, waardoor de toren de bijnaam Latijntje kreeg. In 1889 werd de gevangenis in de toren gesloten.

wikipedia

 

 

Wanneer je door de Muurhuizen loopt waan je je in de middeleeuwen. Toen de stad zich als gevolg van de economische bloei in 1380 begon uit te breiden, moest er een nieuwe stadsmuur gebouwd worden. De oude muur werd afgebroken en vanaf ongeveer 1500 werden er huizen gebouwd met het materiaal van de oude muur langs de lijn waar de stadsmuur had gestaan. Doordat de constructie van deze huizen plaats heeft gevonden in verschillende perioden is er een grote diversiteit aan vormen ontstaan.

Bekende gebouwen in de Muurhuizen:

Museum Flehite: Museum Flehite is gevestigd in drie laat-middeleeuwse muurhuizen, gebouwd omstreeks 1540. In de loop der eeuwen zijn de oorspronkelijke woonhuizen ook voor andere doelen gebruikt, zoals pakhuis of zelfs militair hospitaal. 

Nieuwenburgh: dit pand op nummer 5-7, heeft een gevelsteen uit 1645, die het huis afbeeldt zoals het er toen moet hebben uitgezien.

De Bollenburgh: het huis waar de in Amersfoort geboren landsadvocaat Johan van Oldenbarnevelt (1547-1619) zijn jeugd heeft doorgebracht. Later heeft het huis op nummer 19 nog dienst gedaan als stadslint- en spinhuis, een soort werkhuis voor jongens en meisjes.

Huis Tinnenburg: in de zijgevel zie je de aanzetten van de eerste stadsmuur. Hier stroomde het water van de Heiligenbergerbeek door de eerste stadsommuring. Na de 15e eeuw werd Tinnenburg op nummer 25 genoemd als koopmanshuis en wat later in dit pand kwam, een katoenspinnerij.

Plompe- of Dieventoren: dit opvallende vierkante hoge gebouw is onderdeel van de stadsverdediging en stadsgevangenis tot in de 19e eeuw. De poortdoorgang is een foutieve restauratie uit de 20e eeuw. De dieventoren op nummer 97 wordt ook wel  'Latijntje' genoemd, afkomstig van de toenmalig afgebroken Latijnse School.

Het Secretarishuisje: het huis op nummer 109 ontleent zijn naam aan stadssecretaris Mr. Jan Both Hendriksen, die het pand in 1776 ingrijpend liet verbouwen.

 

 

 

Het monumentale pand aan de Zuidsingel in Amersfoort werd in 1780 gebouwd in opdracht van de Amersfoortse bankier en tabakshandelaar Benjamin Cohen. De entree bevindt zich in het middenresaliet Een stoep met drie treden leidt naar de brede tweedelige toegangsdeur met ter weerszijden twee - niet authentieke - lantaarns. Ter weerszijden van de lantaarns bevinden zich smalle, van een roedenverdeling voorziene, vensters. Eenzelfde patroon herhaalt zich op de beide verdiepingen. Ter weerszijden van de vensters in het midden bevinden zich ook daar smalle vensters met dezelfde roedenverdeling. Aan de linker- en rechterzijde van de brede voorgevel bevinden zich twaalf licht boogvormige vensters met een roedenverdeling, aan beide zijden twee vensters per verdieping. Het middenrisaliet wordt bekroond met een timpaan in de Lodewijk XVI-stijl. Op de hoeken van het dak staan vier schoorstenen. Aan de rechterzijde (langs de Kortegracht) is op het dak een dakkapel aangebracht. De gevel aan deze zijde is geheel witgepleisterd. De ramen van het pand hebben hun kenmerkende paarse kleur gekregen door het mangaan, dat in het glas verwerkt is en dat door de invloed van het licht een blauw/paarse verkleuring laat zien.

In 1787 heeft het pand enige tijd gediend als verblijfplaats voor stadhouder Willem V, die onder druk van de patriotten Den Haag had verlaten. Het pand werd halverwege de 19e-eeuw gekocht door de Zusters van Onze Lieve Vrouw van Amersfoort, die een klooster van het gebouw maakten. Later zou het complex aanzienlijk vergroot worden door uitbreidingen in noordoostelijke richting langs de Zuidsingel. Ook aan de achterzijde werd het complex verder vergroot.Wikipedia

Het pand is sinds 1966 erkend als rijksmonument.

Korte gracht een mooie straat met een mooie gracht een plaats waar je mooie foto,s kan maken.

De Monnikendam is een nog bestaande waterpoort in de Nederlandse stad Amersfoort. Onder deze waterpoort stroomt het water van de Heiligenbergerbeek de binnenstad binnen. De poort bestaat uit twee torens, die verbonden zijn door een poortboog, en staat aan de oostzijde van de binnenstad.

Nadat Amersfoort in 1259 stadsrechten kreeg werd een stadsmuur opgetrokken, mogelijk werd Tinnenburg toen al als versterking in de muur opgenomen ter verdediging van de watertoevoer vanuit de heijligerbeek Het huis wordt in 1414 voor het eerst vermeld.Tinnenburg vormde samen met het huis Rommelenburg, aan de andere zijde van de gracht, een waterpoort Nadat in de 15e eeuw de tweede stadsmuur gereed kwam, werd de eerste gesloopt en werden de stenen gebruikt voor de bouw van muurhuizen. Door de bouw van de

Monikkendam was de waterpoort bij Tinnenburg overbodig en afgebroken.Rommelenburg werd in de eerste helft van de 19e eeuw gesloopt.

Begin 1400 werd de Monnikendam gebouwd als onderdeel van de tweede stadsmuur, die gebouwd werd vanaf 1380 en gereed was in 1480. De poort wordt voor het eerst vermeld in 1435. De naam van de poort is vermoedelijk afkomstig van de Augustijner monniken, die sinds 1394 huisden op Sint Andrieskamp. De monniken verhuisden in 1420 naar De Birkt. Restauraties aan de stadspoort vonden in 1946 en 1997 plaats.Wikipedia

Woonhuis (XVII), pilastergevel met rechte kroonlijst en hoog tentdak, door drie schoorstenen versierd. Dakvensters door tympanen bekroond. Vormt een geheel met nr 13.

Maak jouw eigen website met JouwWeb